اثر آموزش بر آگاهی و سازه های مدل اعتقاد بهداشتی در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر اصفهان در ارتباط با سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز)

زمینه و هدف : هرچند سندرم نقص ایمنی اکتسابی از نظر پزشکی مهم است؛ ولی به عنوان یک رفتار شخصی و یک پدیده اجتماعی و فرهنگی از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و نوجوانان به عنوان جمعیت در معرض خطر شناخته شده اند. تنها راه مؤثر علیه ایدز آموزش بهداشت است. این مطالعه به منظور تعیین اثر آموزش بر آگاهی و سازه های مدل اعتقاد بهداشتی در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر اصفهان در ارتباط با سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) انجام شد. روش بررسی : این مطالعه شبه تجربی روی 72 دختر دبیرستانی شهر اصفهان در سال 1390 انجام شد. دانش آموزان به دو گروه 36 نفری مداخله و شاهد تقسیم شدند. برای گروه مداخله جلسات آموزشی در دو جلسه با استفاده از روش سخنرانی و بحث گروهی انجام گرفت و برای گروه شاهد هیچ آموزشی صورت نگرفت. پرسشنامه 3 قسمتی شامل مشخصات دموگرافیک، آگاهی و سازه های مدل اعتقاد بهداشتی به وسیله خودگزارش دهی تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss-18 ، paired t-test و independent t-test تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : در ابتدای مطالعه میانگین آگاهی، شدت درک شده، منافع و موانع درک شده بین دو گروه اختلاف آماری معنی داری نداشت. در انتهای مطالعه میانگین آگاهی، شدت درک شده، منافع و موانع درک شده در گروه مداخله افزایش آماری معنی داری نشان داد (p<0.05)؛ اما میانگین حساسیت درک شده در گروه مداخله اختلاف آماری معنی داری نداشت. نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که آموزش براساس مدل اعتقاد بهداشتی سبب بالارفتن شدت درک و منافع درک شده و نیز کاهش موانع درک شده در دانش آموزان دختر گردید؛ اما اثر آماری معنی داری بر حساسیت درک شده نداشت.